„Otac”
Florijan Zeler, režija: Paolo Mađeli
Scena „Mira Trailović”

Drugi deo Zelerove dramske trilogije (Majka, Otac i Sin) je tragikomična porodična priča fokusirana na ostarelog oca koji se bori sa demencijom. Zeler, baveći se procesom starenja i, u datim okolnostima, izvrnutim odnosom oca i ćerke, dovodi u pitanje i postojanost kategorija istine i realnosti.

Ova predstava priča o demenciji u porodici o odnosu oca i ćerke,o ljubavi i gubitku. Intimna priča koja nam pomaže i omogućava da otvorimo vrata sopstvenog doma, osvrnuti se i pogledati ka sopstvenim korenima, porodici, u oči onima koji nas okružuju. Tekst pri tome provocira žanrovskom namernom nedorečenošću, koja nas šeta od psihološkog trilera do tragikomedije.