„Ožalošćena porodica”
Branislav Nušić, režija: Nikola Pejaković
Scena „Bata Stojković”

„Radeći Narodnog poslanika, prije nekoliko godina, naše Pozorište se poigralo sa nušićevskim arhetipovima, sa njegovom potrebom da označi i potencira neke prepoznatljive, a opet i neobične, groteskne, situacije. Nakon toga, evo Nušića opet među nama, odlučili smo se za Ožalošćenu porodicu.

U vrijeme opšteg izvitoperenja, gdje su sve, i ljudske i Božije, vrijednosti iznevjerene, u vremena sveopšteg ludila, kad nam Apokalipsa izgleda tako blizu, mislimo da nema mjesta tom nekom bezazlenom i trivijalnom Nušiću. Ozbiljnost koju Nušić propovijeda svojim životom, tragedijama koje su obilježile i njegov život i njegovo vrijeme, te ozbiljnost tema koje pokreće, natjerali su nas da napravimo mali eksperiment i da skinemo tu opnu lakomislenog humora i šegačenja, i pokušamo da otkrijemo šta se krije ispod toga. Tražimo onog Nušića koji istinito govori o sebi i svojima, o našim ljudima i prokletstvu mentaliteta. Smijeh, ako se negdje i ukaže, leden je i opor. Naši likovi su stvarni i prepoznatljivi, možete da ih sretnete na ulici. Izvor komičnog je u mentalitetu, ali tu je, baš u mentalitetu, i izvor crnila, izvor nesreće. To je ono čime se bavimo i što pokušavamo da napipamo u našoj Ožalošćenoj porodici i ovom našem žalosnom vremenu.”
-Nikola Pejaković